প্ৰাচীন কালৰ অসমীয়া সাঁথৰ

দণ্ডী ৰাম দত্তদেৱে লিখা " সাঁথৰ, ফকৰা আৰু যোজনাৰ কথা" নামৰ পুৰণি পুথিৰ সাঁথৰ কেইটিমানৰ অৰ্থ উলিয়াবলৈ দিছোঁ আপোনাক, মই নাজানো৷ জনাব৷

1)অৰ্জ্জুনে বোলন্ত সখী

আধাৰ নাখায় কোন পখী

2)অৰু অৰু অৰু

সকলোৰে একেটা চৰু৷

3)অমুকীৰ অমুকী নাম,

খুচি খচি মঙহ খাম৷

4)অলনিৰ কুকুৰা দলনিত চৰে,

নেজত ধৰিলেই কোচ খাই পৰে৷

5)অ'ত গুম্  গুম্ ত'ত গুম্ গুম্ কৰে

ব্ৰক্ষ্মাণ্ডত জুই লাগিছে কোনে নুমাব পাৰে৷

6)অ'ত গুম্ গুম্ ত'ত গুম্ গুম্ কৰে

হাতী যুজে ম'হে যুজে মোৰ পাপ্তৰ কোনে বুজে৷

7)অলি অলি অলি,

ছয় ভাকোৰ(ভায়েকৰ) এখন তলি৷

8)অসংখ্য পতিমাৰ, সাৰ অংশ খায় তাৰ,

কিন্তু খালে তাক, কাৰোযায় জাত৷

9)অপত্যলৈ নেযাবা অসত্য নকবা,

কচুপাতত নেবান্ধিবা লোণ,

উপজিয়েই দৌড় মাৰে কোন৷

10)অসত্যলৈ নেযাবা অসত্য নকবা

তিতাপাতত নেবান্ধিবা লোণ,

উপজিয়েই ৰঙা হয় কোন৷

আগলৈ---