কৌতুক

ফেচেকা কাইটিয়ে কিবা কথা এটা মনত পৰা বাবে

অকলে অকলে হাঁহি আছে৷

মই গৈ তাৰ ওচৰ পাওঁতে

সি হাঁহিটো ৰখাবই নোৱাৰা হ’ল;

“ হি--- হি----হি-----------৷”

মই বোলো , “ কি হ’ল অ, ফেচেকা কাইটি ?

অকলে অকলে হাঁহিছ যে, পগলা হোৱা নাইতু ??”

এইবাৰ যেনেতেনে হাঁহিটো ৰখাই ক’লে,

“নহয় অ’ মাজু, মানে পুৰণি কথা এটা মনত পৰিল৷”

মই ক’লো, “ কি কথা ? ”

সি ক’লে, “ বহুত বছৰৰ আগৰ কথা ,তেতিয়া আমাৰ

ইয়াত মেট্ৰিক পৰীক্ষাৰ চেন্টাৰ নাছিল, শিৱসাগৰতহে

পৰীক্ষা দিব লাগে, আমাৰ লগত কচুগাঁৱৰ ভাবিৰামো

পৰীক্ষা দিবলৈ গৈছিল৷ আমি আটাইবোৰে পুৰীয়া লৈহে পৰীক্ষা দিওঁ৷

পঢ়া-শুনা নাই, কি কৰিম ? চিনেমাকে চাই সময় পাৰ কৰোঁ৷ পিছে

ভাবিৰামে একেখন চিনেমাকে বিশদিনমান চোৱা বাবে আমি

আচৰিত হৈ তাক এদিন  কথাটো সুধিলো৷

তেতয়াহে কথাটো গম পালোঁ,মানে চিনেমাখনত এটা দৃশ্য আছে,

দৃশ্যটো হ’ল---------

হেলেন সুন্দৰীয়ে নিজৰ দেহাৱৰণসমূহ এপদ এপদকৈ

খুলি গৈ আছে---গৈ আছে------------

এনেতে আগেদি এখন ট্ৰেইন পাৰ হৈ যায়৷----”

মই ক’লো, “ তাতে কি হ’ল ? সেইবুলি চিনেমাখন

বিশবাৰ চাব লাগেনেকি ?”

তেতিয়া ফেচেকা কাইটিয়ে ডবল হাঁহি এটা মাৰি ক’লে,

“তাকেইতু আমি তাক  সুধিলত সি কি ক’লে জান ?

ক’লে বোলে এদিন নহয় এদিন ট্ৰেইখন লেট হ’বই হ’ব,

সেয়ে সি চিনেমাখন সদায় চাই আছে-------হে  হে   হে৷”

বুলি  হাঁহি হাঁহি  ফেচেকা কাইটিয়ে মোক ভাকুটকুটাই দিলে৷

কোনটো কাৰণত জানো মোৰো হাঁহি উঠি গ’ল৷

হা—হা---হা-------------------------------৷

+=====+======+=====+